Category Archives: Κειμενα

Κειμενα

Έκτακτη συγκέντρωση για την έξωση μιας μονογονεϊκής οικογένειας από την κατοικία της στον Εύοσμο

Κάτω τα χέρια από τα σπίτια της εργατικής τάξης!
Έκτακτη συγκέντρωση αλληλεγγύης σε μονογονεϊκη οικογένεια που κινδυνεύει να πεταχτεί στον δρόμο ΣΗΜΕΡΑ Δευτέρα 27/1 στις 6μ.μ στην οδό Φιλύρων 13 στον Εύοσμο!
Όπως πληροφορηθήκαμε από ανακοινώσεις σωματείων και φορέων της πόλης, σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε απόπειρα έξωσης μονογονεϊκής οικογένειας, σε μια εργάτρια μητέρα με δύο ανήλικα παιδιά. Το περιστατικό συνέβη στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.
Η γυναίκα είχε μπει εγγυήτρια σε δάνειο του πρώην συζύγου της – επαγγελματία. Το δάνειο σταμάτησε να εξυπηρετείται λόγω των τεράστιων οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπισε η οικογένεια την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Το πιο εξοργιστικό: Ενώ η ίδια η εργάτρια είχε αποπληρώσει κανονικά το σπίτι, ωστόσο πραγματοποιήθηκε κατάσχεση και πλειστηριασμός λόγω των χρεών του πρώην συζύγου της!
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η γυναίκα και τα δύο ανήλικα παιδιά της να μείνουν κυριολεκτικά στον δρόμο!
Όπως έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν σχετικά: Εδώ και μιάμιση περίπου δεκαετία, το κύριο μέλημα του ελληνικού κράτους ήταν να διασώσει τις τράπεζες, να “ενισχύσει την ρευστότητά τους” και να κουρέψει τα χρέη τους. Το ίδιο φυσικά δεν γίνεται με τα χρέη – μικρότερα ή λίγο μεγαλύτερα- των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Βασικά, γίνεται ακριβώς το αντίθετο: Με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας (που υπογράφτηκαν από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζονται αθρώα πλέον από την σημερινή ακροδεξιά και νεοφιλέλευθερη της ΝΔ) μια φτωχή οικογένεια μπορεί να χάσει το σπίτι της από την τράπεζα ή από κάποιο fund για ένα ασήμαντο – σε σχέση με την αξία του ακινήτου- ποσό, εξαιτίας της αδυναμίας πληρωμής κάποιας δόσης ενός στεγαστικού ή άλλου δανείου. Δάνειο που το εν λόγω fund εξαγόρασε για εξευτελιστικό πόσο, προκειμένου να προχωρήσει στην βίαιη “διεκπεραίωση” της αποπληρωμής του, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…
… Τα δισεκατομμύρια των τραπεζών διασώθηκαν. Τα μικροποσά των χρεών των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, από την άλλη, αποτελούν τον τέλειο μοχλό που θα βάλει σε λειτουργία ένα καλοστημένο σχέδιο περαιτέρω αναδιανομής του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω.
Δεν θα το επιτρεψουμε! Η εργατική τάξη και το οργανωμένο κίνημά της θα πρέπει να σταθούν απέναντι σε κάθε απόπειρα έξωσης οποιασδήποτε λαϊκής οικογένειας!
Να μπλοκάρουμε την έξωση της εργαζόμενης μητέρας και των δύο παιδιών της από τα καθάρματα του Κράτους, της αστυνομίας και των funds!
Όλοι και όλες σήμερα, Δευτέρα 27/1, στις 18:00 στην οδό Φιλύρων 14 στον Εύοσμο!
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Κάλεσμα στην συγκέντρωση για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών

Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα μείνει αναπάντητο
Δυο χρόνια έχουν περάσει από το μεγαλύτερο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα της σύγχρονης εποχής στην χώρα, το έγκλημα στα Τέμπη, που κόστισε την ζωή σε 57 συνανθρώπους μας.
Δύο χρόνια μετά, καμία ευθύνη δεν έχει αποδοθεί στους πραγματικούς υπαίτιους αυτής της τραγωδίας, που δεν είναι άλλοι από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, εκείνους που βρίσκονταν στις καίριες θέσεις ευθύνης που θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει αυτό το έγκλημα, αλλά και στις ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες, εν μέσω κρίσης, εξαγόρασαν για μια μπουκιά ψωμί τις δημόσιες υποδομές και προτεραιοποίησαν το κέρδος έναντι της ασφάλειας. Κανέναν και καμιά δεν ξεγελάει η απόδοση ευθυνών ατομικά σε αποδιοπομπαίους τράγους, ακόμη κι αν έφεραν και οι ίδιοι κομμάτι της ευθύνης.
Η παρούσα κυβέρνηση αισθάνεται παντοδύναμη και δείχνει να πιστεύει πως δεν χρειάζεται να απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Μετά και από την δεύτερη εκλογική της επικράτηση, το περίφημο “41%”, δείχνει να προχωράει στα αντικοινωνικά της σχεδια με περίσσια αλαζονεία και αναλγησία, στο σημείο που δεν διστάζει να εμπαίζει τους συγγενείς των θυμάτων, να διατάζει το μπάζωμα του χώρου του εγκλήματος, να ψεύδεται σε σχέση με τους πραγματικούς λόγους και τις αληθινές αιτίες που οδήγησαν στο δυστύχημα.
Απέναντι της έχει μια κοινωνία που δείχνει εξαιρετικά μουδιασμένη και ηττημένη, μετά από 15 – και βάλε- χρόνια κρίσης, με τα κινήματα των πιο ενεργών κομματιών της να προσπαθούν ακόμη να συνέλθουν από το φιάσκο της σοσιαλδημοκρατίας, έχοντας να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα την ακραία καταστολή των ακροδεξιών πολιτικών της παρούσας κρατικής διαχείρισης. Το Κράτος θεωρεί ότι βρίσκεται στην στιγμή της απόλυτης κυριαρχίας του ώστε να υπηρετήσει το Κεφάλαιο χωρίς καμία περίσπαση και η διαχείριση του εγκλήματος των Τεμπών το αποδεικνύει.
Εκεί όμως που κάνουν λάθος είναι πως πιστεύουν ότι η παρούσα κατάσταση μπορεί να συνεχιστεί υπέρ τους επ’ αορίστον. Το αντίθετο! Η κοινωνία μπορεί να είναι βαθιά καταρρακωμένη από την συνεχιζόμενη επίθεση και η εργατική τάξη για πολλά χρόνια διασπασμένη και διαιρεμμένη, αλλά είναι κοινή κατανόηση όλων όσων δεν είναι ποταποί τσανακογλείφτες της Κυβέρνησης και των αφεντικών, πως ένα τέτοιο έγκλημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Η κοινωνική οργή – που υφέρπει στο εσωτερικό της κοινωνίας εδώ και πολύ καιρό – ψάχνει διέξοδο να εκφραστεί.
Οι νεκροί/ες των Τεμπών ζητούν δικαίωση. Και πέρα από τις όποιες δικαστικές εξελίξεις, αυτή η δικαίωση είναι φανερό πως θα δοθεί στους δρόμους, από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που αναμένεται να ανταποκριθούν στα καλέσματα των συγγενών των θυμάτων.
Το έγκλημα στα Τέμπη δεν είναι ξεκομμένο από τα καθημερινά κρατικά και καπιταλιστικά εγκλήματα στους χώρους εργασίας (“εργατικά ατυχήματα”), στα υδάτινα και χερσαία σύνορα (δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών), δεν είναι ξεκομμένο από τον πνιγμένο Θεσσαλικό κάμπο και τα καμμένα δάση και σπίτια σε όλη την χώρα, από την Ρόδο μέχρι τον Έβρο. Υπαίτιοι είναι πάντα οι ίδιοι. Το Κράτος και το Κεφάλαιο.
Οι νεκροί περιμένουν. Αναμένουν δικαίωση. Και είναι καθήκον των ζωντανών να την αποδώσουν.
Όλοι και όλες στις συγκεντρώσεις που καλέστηκαν από τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών.
Θεσσαλονίκη: Κυριακη 26/1, Καμάρα 12.00
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Κείμενο αλληλεγγύης στην κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ με αφορμή τις απειλές για εκκένωσή της

Κάτω τα χέρια από την Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ! Ούτε σκέψη για εκκένωση!
Η Φάμπρικα Υφανέτ αποτελεί μια από τις παλαιότερες και πιο ιστορικές καταλήψεις στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Υπήρξε γέννημα των διαδικασιών του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος της Θεσσαλονίκης, που προέκυψαν ύστερα από τα γεγονότα της Ευρωπαϊκής Συνόδου που είχε λάβει χώρα στην πόλη τον Ιούνη του 2003 και της αλληλεγγύης στους 7 συλληφθέντες και απεργούς πεινάς της μεγαλειώδους διαδήλωσης.
Σε μια περίοδο πολύ δύσκολη για τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας γενικότερα, αυτή της επικείμενης διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, όταν όλη η χώρα σχεδόν βρισκόταν υπό την επήρεια του εθνικο-πατριωτικού δηλητηρίου, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που κατέλαβαν το άδειο εργοστάσιο στην συμβολή των οδών Ομήρου και Πέρδικα στην Τούμπα, επιχείρησαν να σπάσουν από την μία το κλίμα καταστολής και ελέγχου, από την άλλη δε, την ψεύτικη ευφορία της επίπλαστης ευμάρειας και να αναδείξουν πως, πίσω από τον μανδύα της ευδαιμονίας και της εθνικής ενότητας, ο ταξικός πόλεμος ήταν ζωντανός και οι κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, ο ρατσισμός και η πατριαρχία καλά κρατούσαν στην ελληνική κοινωνία.
Από τότε και για είκοσι και πλέον χρόνια, η Φάμπρικα Υφανέτ αποτελεί οργανικό κομμάτι του κινήματος. Ωντας πάντα ένας ανοιχτός χώρος ζυμώσεων, στο εσωτερικό της κατάληψης έχουν χτιστεί δομές αγώνα και αλληλεγγύης, έχουν λάβει χώρα εκατοντάδες εκδηλώσεις, συνελεύσεις και διαδικασίες, έχουν ανοίξει θέματα ταμπού που αφορούν το κίνημα και την κοινωνία εν γένει και έχουν δομηθεί σχέσεις και κοινότητες που στρέφονται ενάντια στο υπάρχον εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα, σε όλες του τις εκφάνσεις.
Όπως αναφέρει και η ίδια η Φάμπρικα Υφανετ στην ανακοίνωσή της, τις τελευταίες ημέρες ακούγονται πολλές φήμες και σενάρια εκκένωσης του κτιρίου. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το Κεφάλαιο ορέγεται να εκμεταλλευτεί κάθε σπιθαμή γης μέσα στην Μητρόπολη για να βγάλει κέρδος, ενώ το Κράτος αποτελεί πάντα τον παράγοντα που θα βοηθήσει στην διεκπεραίωση της “βρώμικης δουλειάς”. Εκτός αυτού, το σπάσιμο μιας ενεργούς κοινότητας αγώνα είναι πάντα στην ατζέντα της καταστολής, είτε εν τέλει πρόκειται να παραχθεί κέρδος, είτε όχι, όπως έχει γίνει φανερό με άλλες εκκενωμένες καταλήψεις στην πόλη, τα κτίρια των οποίων έχουν μείνει να ρημάζουν (Δέλτα, Terra Incognita, Mundo Nuevo). Το δόγμα “τάξις και ηθική” που η κυβέρνηση πουλάει στους ψηφοφόρους της, περνάει απαραίτητα πάνω από όσους αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Σε αυτή την συνθήκη, το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα έχει αποδείξει πως δεν χρειάζεται να υπάρχει πλήρης ταύτιση με τις επιμέρους θέσεις μιας ομάδας, μιας κατάληψης, μιας κοινότητας αγώνα. Η αλληλεγγύη με οσους/ες αγωνίζονται, όπως και με τους από-τα-κάτω γενικότερα, είναι για εμάς δεδομένη.
Όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν: Από την μεριά μας, αντιλαμβανόμαστε τις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους ως ενα εργαλείο αγώνα αλλά όχι μόνο. Αποτελούν απελευθερωμένα σημεία συνάντησης αγωνιστ(ρι)ών οι οποίοι/ες μάχονται αυτό τον εξουσιαστικό και εκμεταλλευτικό κόσμο. Επιπλέον, στο εσωτερικό τους αναπτύσσονται σχέσεις και δομές που είναι απαραίτητες για την οργάνωση του κοινωνικού και ταξικού αγώνα: Σχέσεις ισότητας, οριζοντιότητας και αλληλεγγύης. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε τέτοιους χώρους μαθαίνουν πως να αυτό-οργανώνουν τις ζωές και τις κάθε είδους δραστηριότητές τους, πως να συμβιώνουν αναμεταξύ τους, πως να αγωνίζονται μακριά από αρχηγούς, ιεραρχίες και ειδήμονες. Μακριά από σχέσεις που ορίζονται από το κέρδος. Ταυτόχρονα, σε μια εποχή οξείας επίθεσης του Κεφαλαίου στις ζωές μας, οι καταλήψεις μπορούν να καλύψουν βιωτικές ανάγκες των πιο καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων στρωμάτων, όπως η στέγαση, της οποίας το κόστος αποτελεί όλο και μεγαλύτερο βραχνά για την εργατική τάξη.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε πως οι καταλήψεις (πολιτικές και στέγης) και οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι γενικότερα, μαζί και με άλλα συλλογικά σώματα που δημιουργούν οι από-τα-κάτω και τα κινήματά τους, αποτελούν ταυτόχρονα την εμβρυακή μορφή της μελλοντικής κοινωνίας την οποία θέλουμε να κατακτήσουμε: Μία κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό. Μια κοινωνία που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την σημερινή και τις οποίας οι αξίες βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο με το υπάρχον. Για αυτό και η εξουσία, το Κράτος και το Κεφάλαιο θέλουν να τις εξαφανίσουν. Για αυτόν τον λόγο κι εμείς θα υπερασπιστούμε τους χώρους αυτούς με όλες μας τις δυνάμεις.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ και δεν είμαστε διατεθημένοι να την παραδώσουμε στα χέρια της εξουσίας χωρίς μάχη.
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Στήριξη του αγώνα και της απεργίας των εργαζομένων της Teleperfomance

Αλληλεγγύη στους/στις εργαζόμενους/ες της Teleperformance! Κάτω τα χέρια από την συνδικαλιστική δράση!
Νίκη στην Απεργία 23/12!
Η πολυεθνική εταιρεία Teleperformance, κολοσσός στον κλάδο των Call Center/Customer Service, χτύπησε και πάλι, με νέες αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές πρακτικές!
Λίγες μόλις μέρες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, η εταιρεία για άλλη μια φορά απολύει/δεν ανανεώνει τις συμβάσεις δεκάδων (ή και εκατοντάδων) εργαζομένων, με αστείες δικαιολογίες. Αυτή την φορά, ανάμεσά τους βρίσκονται ενεργά μέλη του επιχειρησιακού Σωματείου ΣΕΤΕΠ, ακόμη και μέλη των ΔΣ!
Οι απολύσεις αυτές έχουν ξεκάθαρα εκδικητικό χαρακτήρα, καθώς στρέφονται κυρίως απέναντι σε ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά στον πολύμηνο αγώνα των εργαζομένων για συλλογικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, αυξήσεις, καλύτερες συνθήκες δουλειάς.
Ταυτόχρονα, σε μια εξοργιστική κίνηση, η εταιρεία αποπειράθηκε να καταβάλει το Δώρο των Χριστουγέννων σε δύο δόσεις, κάτι που απαγορεύεται από τον Νόμο, αλλά έλαβε την απάντηση της από την άμεση κινητοποίηση δεκάδων εργαζομένων και του Σωματείου!
Στην τελευταία συνέλευση του ΣΕΤΕΠ, οι εργαζόμενοι/ες αποφάσισαν νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία για την Δευτέρα 23/12. Διεκδικούν την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων/ισσών τους καθώς και την εκπλήρωση όλων των προαναφερθέντων αιτημάτων του αγώνα τους, με πρώτο και κύριο την άμεση υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αορίστου χρόνου.
Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα και τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Teleperformance. Ως αναρχικοί/ες και ως κομμάτι της εργατικής τάξης, στεκόμαστε δίπλα σε κάθε εργατική διεκδίκηση, κάθε απεργία, κάθε αγώνα που δίνεται ενάντια στο Κεφάλαιο.
Όλοι και όλες μαζί, να κόψουμε από την ρίζα το χέρι που αγγίζει εργαζόμενους/ες και αγωνιστ(ρι)ες συνδικαλιστ(ρι)ες.
Στην πόλη μας την Θεσσαλονίκη, καλείται απεργιακή συγκέντρωση την Δευτέρα 23/12, 8πμ, έξω από τα γραφεία της Teleperformance, 26 Οκτωβρίου 43, Περιοχή Σφαγεία.
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Κάλεσμα πορείας ενάντια στην καταστολή & Κάλεσμα στα δικαστήρια για τα 112 συλληφθέντα άτομα της 6ης Δεκέμβρη

Απέναντι στη κρατική καταστολή, σπάμε τον φόβο!
Η παρούσα περίοδος χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερα σκληρή επίθεση του Κράτους και του Κεφαλαίου στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, από την ακραία φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερης μερίδας των από-τα-κάτω, από την εργασιακή επισφάλεια και την γιγάντωση των ποσοστών ανεργίας. Οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών και οι εξώσεις αποτελούν πλέον καθημερινότητα, ενώ στο διεθνές επίπεδο, οι πολεμικές συρράξεις γεννούν την μαζική μετανάστευση και τους δεκάδες θανάτους στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης, την ίδια ώρα που γινόμαστε μάρτυρες της γενοκτονίας της εποχής μας στην Γάζα, με την ενεργό συμμετοχή και συνενοχή του Ελληνικού Κράτους.
Είναι σαφές πως, υπό την παρούσα, ακραία νεοφιλελεύθερη διαχείριση του συστήματος, δεν υπάρχουν περιθώρια και ψευδαισθήσεις κοινωνικών πολιτικών και οικονομικής εξαγοράς της πλατιάς κοινωνικής συναίνεσης. Αντίθετα βλέπουμε την έντεχνη προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού και των πιο κανιβαλιστικών, ατομικιστικών λογικών στο εσωτερικό των κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων, ώστε η οργή τους να μην στραφεί προς τους δυνάστες, αλλά προς τους συνανθρώπους τους.
Ακόμη και εν μέσω αυτής της συνθήκης ωστόσο, υπάρχουν ακόμη αυτοί και αυτές που τολμούν να αγωνίζονται και να αντιστέκονται στο κοινωνικό και ταξικό πεδίο. Αυτοί και αυτές που επιμένουν να ονειρεύονται και να μάχονται συλλογικά για έναν άλλο κόσμο, αλληλεγγύης, ελευθερίας, ισότητας, για την επαναστατική προοπτική και την κοινωνική δικαιοσύνη. Απέναντι σε αυτούς και αυτές, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα πως μόνη βιώσιμη στρατηγική, αλλά και πολιτική επιλογή από μεριάς του Κράτους, είναι η βάναυση καταστολή.
Αυτό μεταφράζεται σε κινήσεις όπως διώξεις και προφυλακίσεις αναρχικών χωρίς κανένα στοιχείο – με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Νίκου Ρωμανού- τη δημιουργία διωγκωμένων κατηγορητηρίων για κάθε αγωνιστή/τρια που συλλαμβάνεται για ψύλλου πήδημα, την ευθεία επίθεση σε απεργούς και τις μαζικές συλλήψεις διαδηλωτ(ρι)ών χωρίς καμία αφορμή, όπως συνέβη με τα 112 άτομα στην Θεσσαλονίκη κατά το τέλος της πορείας της 6ης Δεκέμβρη.
Από μεριάς μας, ως αναρχικοί/ες, αλλά και ως αγωνιζόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης, οφείλουμε να δηλώσουμε ξεκάθαρα το εξής: Απέναντι στην κρατική καταστολή, δεν θα φοβηθούμε!
Κανένας και καμία δεν θα μείνει μόνος/η. Ήρθε ο καιρός να οργανωθούμε όλοι και όλες σε δομές, συλλογικότητες και οργανώσεις στην γειτονιά, στις σχολές, στους χώρους της δουλειάς μας. Ο μόνος δρόμος για σπάσουμε τον τσαμπουκά του Κράτους και του Κεφαλαίου είναι ο συλλογικός, Οργανωμένος, ανυποχώρητος αγώνας. Σε πείσμα των καιρών και των δυναστών μας, να συνεχίσουμε να βγαίνουμε στους δρόμους, να διαδηλώνουμε, να απεργούμε, να αγωνιζόμαστε!
Αγωνιζόμενοι/ες για την κατάκτηση ενός άλλου, δικαίου και ελεύθερου κόσμου, βρισκόμαστε σε διαρκή κίνηση, με ορίζοντα την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό!
Πορεία ενάντια στην καταστολή και τον φόβο, Τρίτη 17/12, 7μμ Καμάρα
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα άτομα της διαδήλωσης της 6ης Δεκέμβρη, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, Τετάρτη 18/12, 9πμ
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Ανακοίνωση για τον νεκρό 29χρονο εργάτη στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης

Δεν είναι “ατυχήματα”, είναι δολοφονίες! —Νεκρός 29χρονος εργάτης στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης
Την Τρίτη 3/12 στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης είχαμε ακόμα μια εργοδοτική δολοφονία. Ένας 29χρονος εργάτης έπεσε από το μηχάνημα που χειριζόταν και στην συνέχεια αυτό τον καταπλάκωσε με αποτέλεσμα τον θάνατό του.
Οι εργοδοτικές δολοφονίες αποτελούν κυριολεκτικά καθημερινότητα, και το τελευταία χρόνια παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση. Προφανώς γι’ αυτές δεν θα μιλήσουν τα ΜΜΕ, αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι οι ζωές των εργατών θεωρούνται ασήμαντες τόσο από τα κράτη και τα αφεντικά, όσο και από τα φερέφωνα τους. Αν όμως πέθαινε κάποιος μπάτσος ή στρατιωτικός , τότε θα το μάθαινε όλη η χώρα…
Τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες εργασίες έχουν επιδεινωθεί, κάτι το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την μεγάλη αύξηση των “εργατικών ατυχημάτων” και των δολοφονιών εργατ(ρι)ών ως επακόλουθο. Πιο συγκεκριμένα, το 2021 ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων ανήλθε σε 12.000 ενώ το 2023 σε 15.000! Το πρώτο μισό του 2024 είχαν καταγραφεί ήδη 7.800 εργατικά ατυχήματα, και όπως όλα δείχνουν μάλλον θα σπάσει ακόμα ένα αρνητικό ρεκόρ αυτό το έτος.
Αντίστοιχα και οι εργοδοτικές δολοφονίες έχουν αυξηθεί με ανάλογα ποσοστά. Πιο συγκεκριμένα, το 2022 είχαμε 104 νεκρούς/ες εργάτ(ρι)ες, ενώ μέχρι τον Οκτώβρη την φετινής χρονιάς είχαμε ήδη 115 νεκρούς/ες! Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από το διάστημα 5 έως 10 Οκτώβρη σκοτώθηκαν εν ώρα εργασίας 8 εργάτ(ρι)ες. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι στα επίσημα στοιχεία του Ελληνικού Κράτους δεν καταγράφεται η επαγγελματική νοσηρότητα, οι επαγγελματικές ασθένειες και οι θάνατοι που προέρχονται από επαγγελματική νόσο.
Βλέποντας αυτά τα νούμερα αλλά και την συνολικότερη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, είναι σαφές ότι τα συγκεκριμένα περιστατικά ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένα είναι. Αντίθετα, αποτελούν φυσικό επακόλουθο των πολιτικών που ακολουθούνται από τα κράτη και το κεφάλαιο. Ειδικά στην Ελλάδα οι συνθήκες εργασίες είναι άθλιες. Η εντατικοποίηση και η ελαστικοποίηση της εργασίας δεν είναι απλά τσιτάτα για τα οποία φωνάζουμε και γράφουμε στα πανό μας, αλλά υπαρκτή συνθήκη που βιώνει η πλειοψηφία των ανθρώπων της τάξη μας. 10-12 ώρες δουλειάς, 6-7 μέρες την εβδομάδα, τις περισσότερες φορές χωρίς καμία πρόληψη για την ασφάλεια των εργαζομένων. Το κράτος δεν πραγματοποιεί κανέναν έλεγχο για να διαπιστώσει εάν τηρούνται ακόμα και τα ελάχιστα που είναι θεσπισμένα ως δικαιώματα των εργαζομένων, γι’ αυτό και άλλωστε πολλοί εργοδότες και εταιρίες δεν κολλάνε όλα τα ένσημα, δεν πληρώνουν στην ώρα τους, δεν δίνουν δώρα και αυτή η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα…Είναι ξεκάθαρο ότι τα αφεντικά ενδιαφέρονται μόνο για την μεγιστοποίηση των κερδών τους, το οποίο το πετυχαίνουν μέσω το “ξεζουμίσματος” των εργατ(ρι)ών σε συνεργασία με το Κράτος, που τους δίνει το ελεύθερο, θεσμοθετώντας αντεργατικούς νόμους.
Για όλα τα παραπάνω, οφείλουμε σαν τάξη να οργανωθούμε και να αντεπιτεθούμε στην επίθεση που έχει εξαπολύσει το Κεφάλαιο εναντίον μας. Να προασπίσουμε τα κοινά μας συμφέροντα και να αγνοήσουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς που θέλει να επιβάλλει η αστική τάξη ώστε να μην κινδυνεύσει η κυριαρχία της, να εδραιώσουμε το αίσθημα της αλληλεγγύης μεταξύ μας, ώστε να μην νιώθει κανένας και καμία μόνος/η ενάντια σε αυτή την κρατική μηχανή που μας βλέπει σαν αναλώσιμους/ες, να οργανωθούμε σαν τάξη και να διεκδικήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς αφεντικά, καταπίεση και εκμετάλλευση. Να διεκδικήσουμε έναν κόσμο ελευθερίας, αλληλεγγύης και ισότητας.
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Οριζόντια Κινηση – για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Κάλεσμα στα δικαστήρια για τις 112 συλλήψεις στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη

Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες! – Κάλεσμα στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, Σάββατο 7/12, 10 πμ
Στην Θεσσαλονίκη, η φετινή επέτειος της 6ης Δεκέμβρη, της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου από σφαίρα μπάτσου, καλύφθηκε εξαρχής από ένα πέπλο αστυνομικής καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας. Ώρες πριν τις καλεσμένες συγκεντρώσεις στην Καμάρα, παντός είδους αστυνομικές δυνάμεις είχαν καταλάβει κάθε γωνιά του κέντρου της πόλης, προέβησαν στις κλασικές πλέον προληπτικές προσαγωγές, ενώ επίσης τραμπούκισαν αναίτια και κόσμο που βρισκόταν σε καταστήματα εστίασης στην περιοχή της Ροτόντας.
Μετά το τέλος της διαδήλωσης, και ενώ κατά την διάρκεια αυτής δεν είχε συμβεί το παραμικρό, οι μπάτσοι, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο στο σώμα της πορείας να προσεγγίσει την Καμάρα – όπου και θα τελείωνε η διαδήλωση-ουσιαστικά ώθησαν τον κόσμο να κατέβει την Γούναρη (Ναυαρίνου), τον ακολούθησαν και στην συνέχεια του επιτέθηκαν στο ύψος της Τσιμισκή. Η ένταση στην περιοχή κράτησε αρκετές ώρες και από τις διάφορες επιθέσεις της αστυνομίας στους διαδηλωτές προέκυψαν πάνω από 110 προσαγωγές, οι οποίες, λίγη ώρα μετά τις 12 το βράδυ, ανακοινώθηκε πως μετατρέπονται μαζικά σε συλλήψεις, με την κατηγορία της διατάραξη κοινής ειρήνης!
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως το δόγμα “μηδενικής ανοχής” βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη απέναντι σε όποιον και όποια αντιστέκεται, αγωνίζεται και εξεγείρεται ενάντια σε αυτή την νέα απολυταρχία, την φιλελεύθερη ακροδεξιά διαχείριση των πραγμάτων, την οξεία καταπίεση και την αισχρή εκμετάλλευση. Απεργοί, αγωνιστές και αγωνίστριες, φοιτητές/τριες, αναρχικοί/ες και διαδηλωτές/τριες αποτελούν νούμερο ένα στόχο του Κράτους, που επιδιώκει μέσω της τρομοκρατίας να επιβάλλει την σιγή νεκροταφείου, ώστε να εκπληρώνει απερίσπαστο τα σχέδια του Κεφαλαίου.
Περισσότερες από 110 συλλήψεις σε μια διαδήλωση που εν τέλει δεν συνέβη απολύτως τίποτα. Σε μια διαδήλωση που μνημονεύει μια κρατική δολοφονία και μια εξέγερση. Αυτό είναι ένα εντελώς άλλο επίπεδο καταστολής, το οποίο όπως φαίνεται θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε όλο και πιο συχνά στο μέλλον.
Όμως δεν πρόκειται να φοβηθούμε!
Θα μείνουμε στους δρόμους, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, γιατί ένας άλλος κόσμος, αυτός της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης δεν είναι απλά δυνατός, αλλά αναγκαίος!
Όλοι και όλες αύριο, Σάββατο 7/12, στις 10πμ, στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης!
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Κειμενα

Κείμενο & Κάλεσμα Στήριξης των αναρχικών μπλοκ στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη για τα 16 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ!

16 Χρονιά έχουν περάσει από την 6η Δεκέμβρη του 2008. Τότε που ο μπάτσος Ε. Κορκονέας δολοφόνησε εν ψυχρώ τον αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. 16 χρόνια από την μεγάλη εξέγερση που ακολούθησε, αυτής των αναρχικών, των από-τα-κάτω, της νεολαίας χωρίς αύριο, που αποτέλεσε την πιο λυσσαλέα επίθεση της σύγχρονης εποχής στο εγχώριο κρατικό – καπιταλιστικό σύστημα.

Ήταν μια εξέγερση που, αν και έσπασε στην πράξη το μονοπώλιο της βίας των καταπιεστών επάνω στους καταπιεσμένους, δεν έμεινε μόνο στις βίαιες επιθετικές ενέργειες ενάντια στην αστυνομία και τις κρατικές / καπιταλιστικές δομές. Αντίθετα, αποτέλεσε σημείο αφετηρίας – ή επανεκκίνησης- για μια σειρά από δομές αγώνα, συνελεύσεις γειτονιάς, Σωματεία Βάσης, συλλογικότητες, καταλήψεις, πολιτικές και στέγης. Ενα κρίσιμο σημείο για την διαμόρφωση του ευρύτερου σύγχρονου αναρχικού/ελευθεριακού/αντιεξουσιαστικού κινήματος, αλλά και για την επαφή των ιδεών της αλληλεγγύης, της οριζοντιότητας, της αυτό-οργάνωσης με ευρύτερες κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις.

Ο Δεκέμβρης πήρε την σκυτάλη από προηγούμενους κοινωνικούς αγώνες της εποχής (π.χ. τα φοιτητικά του 06/07) και διαμόρφωσε συνειδήσεις αγωνιστών που πρωταγωνίστησαν στον επόμενο γύρο των σκληρών συγκρούσεων και κινητοποιήσεων της εποχής των Μνημονίων. Αν και ο αναρχικός χώρος δεν κατάφερε να παίξει τον κομβικό ρόλο που θα του αναλογούσε στην κεντρική πολιτική σκηνή την εποχή που ακολούθησε, ωστόσο δεν είναι καθόλου υπερβολικό να πούμε πως, χωρίς την διάχυση των ελευθεριακών επαναστατικών ιδεών και του πνεύματος της αντίστασης με τα οποία μπόλιασε ο Δεκέμβρης μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, οι επόμενοι αγώνες θα ήταν σίγουρα πιο αδύναμοι.

Ταυτόχρονα, ο Δεκέμβρης του 2008 και ιδίως η εποχή που τον ακολούθησε, φανέρωσε τα όρια κάποιων πρακτικών και μεθόδων δράσης προς την κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης, ενώ ανέδειξε την ανάγκη για καλύτερη οργάνωση των αναρχικών, κάτι που, ως το δυσκολότερο ίσως έργο για ένα κίνημα, 16 χρόνια μετά αποτελεί ακόμη το ζητούμενο. Ζητούμενο για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε ως κίνημα, αλλά κυρίως ως τάξη, την οξεία επίθεση που δεχόμαστε από τις ακροδεξιές και νεοφιλελεύφθερες πολιτικές του Κράτους και του Κεφαλαίου, αλλά και να προταξούμε με συνέπεια και υπευθυνότητα στους/στις εκμεταλλευόμενους/ες έναν άλλο κόσμο, αυτόν της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης.

16 χρόνια μετά, βλέπουμε ότι το Κράτος συνεχίζει να δολοφονεί. Στα σύνορα, στα κέντρα κράτησης και τα ΑΤ, στις κοινότητες των Ρομά. Ταυτόχρονα, προστατεύει και συγκαλύπτει τις δολοφονίες που διαπράττει το Κεφάλαιο στους χώρους εργασίας (“εργατικά ατυχήματα”) , καθώς και τις γυναικοκτονίες – ιδιαίτερα όσες προέρχονται από στοιχεία που είναι δομικά συνδεδεμένα με αυτό, όπως αστυνομικούς.

Ακούστηκε πολλές φορές από τότε πως ο Δεκέμβρης του 2008 δεν ήταν απάντηση, αλλά ερώτηση. Μπορούμε να πούμε πλέον με βεβαιότητα πως ήταν και τα δύο. Από την μία, ήταν μια άμεση, αναγκαία απάντηση στην κρατική βαρβαρότητα. Από την άλλη, έθεσε τις σημαντικές ερωτήσεις της εποχής: “Που πάμε από εδώ και μπρος;” και “Πως σταματάμε αυτό που συμβαίνει και αυτό που έρχεται;”.

Ακόμη κι αν τότε – αλλά και ακριβώς επειδή- οι καταπιεσμένοι/ες και οι εκμεταλλευόμενοι/ες, καθώς και οι αναρχικοί/ες ως το πιο ριζοσπαστικό τους κομμάτι, δεν κατάφεραν να δώσουν μια σαφή απάντηση, ούτε και να σταματήσουν αυτό που ακολούθησε, αν και σίγουρα προσπάθησαν, οι ερωτήσεις αυτές που έθεσε ο Δεκέμβρης παραμένουν αναπάντητες ή μάλλον αναμένουν απαντήσεις από τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του σήμερα και του αύριο. Ένας άλλος, δίκαιος και ελεύθερος κόσμος, είναι όχι απλά εφικτός, αλλά αναγκαίος. Και στην προσπάθεια να τον κατακτήσουμε, οι εξεγέρσεις του παρελθόντος, όπως ο Δεκέμβρης του 2008, με τα θετικά και τα αρνητικά συμπεράσματα που μπορούν να μας προσφέρουν, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη.

Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε οι εξεγέρσεις του μέλλοντος να μετατραπούν σε κοινωνικές επαναστάσεις.

Οργάνωση κι Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό!

Ολοι και όλες στους δρόμους στις πορείες της 6ης Δεκέμβρη!

Στηρίζουμε τα αναρχικα καλέσματα και μπλοκ της Καμάρας, 6μμ.

ΥΓ. Ο φετινός Δεκέμβρης έχει μια ιδιαιτερότητα καθώς βρίσκει το κινημα να δέχεται μια οξεία επίθεση στις δομές, αλλά και τους ανθρώπους του. Το Κράτος αποφάσισε, λίγες ημέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη, να προφυλακίσει χωρίς κανένα στοιχείο (μισό αποτύπωμα σε μια σακούλα μέσα σε ένα διαλυμένο διαμέρισμα δεν αποτελεί στοιχείο) τον αδερφικό του φίλο, τον άνθρωπο στα χέρια του ξεψύχησε εκείνο το βράδυ, τον αναρχικό αγωνιστή Νίκο Ρωμανό, ενώ το έργο επαναλήφθηκε λίγες μέρες μετά με ακόμη μια πανομοιότυπη σύλληψη. Ταυτόχρονα τα ΜΜΕ παίζουν και πάλι το χαρτί της τρομολαγνείας επάνω σε νεκρούς, τραυματίες και φυλακισμένος/ες αναρχικούς/ες. Αυτό πρέπει να μας δώσει ακόμη ένα κίνητρο για μαζική παρουσία στις διαδηλώσεις της 6ης Δεκέμβρη.

 

 

Κειμενα

Κάλεσμα αλληλεγγύης στα δικαστήρια για τα 49 συλληφθέντα της ΣΘΕ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ

Στις 16 Μαρτίου 2024, στα πλαίσια ενός μαζικού πανελλαδικού φοιτητικού κινήματος, που είχε δημιουργηθεί με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια το κράτος από κοινού με την πανεπιστημιακές αρχές επιλέγουν να στείλουν τους μπάτσους να εισβάλλουν στο κτίριο της ΣΘΕ με αφορμή μια δράση επανοικειοποίησης που λάμβανε μέρος εκείνη την ημέρα. Η επέμβαση αυτή της αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη 49 φοιτητών και φοιτητριών (μεταξύ των οποίων και μέλος της συλλογικότητάς μας) και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σοβαρή διατάραξη της ομαλής λειτουργίας δημόσιου κτιρίου για τους 2 μήνες κατά τους οποίους το κτίριο βρισκόταν υπό κατάληψη αλλά και για απείθια.

Είναι οφθαλμοφανές ότι η συγκεκριμένη κίνηση είχε στόχο να στοχοποιήσει ολόκληρο τον αγώνα που δινόταν από τις τεράστιες μάζες των φοιτητών/ριών. Αποτελεί πραγματικότητα αυτό που λένε και οι ίδιοι οι φοιτητές ότι στα πρόσωπα των 49 δικάζονται όλοι και όλες που συμμετείχαν στις συλλογικές διαδικασίες , που τάχθηκαν υπέρ των καταλήψεων και διαδήλωναν στον δρόμο δυναμικά. Άλλωστε εκατοντάδες σχολές είχαν κατάληψη διαρκείας και οι διαδηλώσεις που γινόταν εκείνο το διάστημα απαριθμούσαν χιλιάδες κόσμου που διεκδικούσαν το αυτονόητο. Δηλαδή το να παραμείνει η παιδεία δημόσια και προσβάσιμη σε ολόκληρη την κοινωνία. Το να μην γίνει ακόμα ένα πεδίο κερδοφορίας των αφεντικών και να μην χρειάζεται οι φοιτήτριες να πληρώνουν δίδακτρα, συγγράματα και τις υπόλοιπες φοιτητικές παροχές (πχ. φοιτητική εστία). Σε τελική ανάλυση απ’ ότι φαίνεται το πανεπιστήμιο που ονειρεύονται οι πρυτάνεις και τα κράτη και δεν είναι ούτε ανοιχτό, ούτε ελεύθερο. Αντίθετα είναι ”αποστειρωμένο” και απρόσωπο και έχει σαν μοναδικό σκοπό να παράγει κατάλληλα καταρτισμένους εργαζόμενους που θα συνεισφέρουν στην περαιτέρω κερδοφορία των αφεντικών.

Βλέποντας επιπλέον την μεγαλύτερη εικόνα, παρατηρούμε ότι το τελευταίο διάστημα η καταστολή γενικότερα αλλά και ειδικότερα στους/ις αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/ριες έχει αναβαθμιστεί. Οι μπάτσοι μπαινοβγαίνουν συνεχώς στο campus (η τελευταία εισβολή πραγματοποιήθηκε στην παλιά φιλοσοφική όπου τα ματ έδειραν φοιτητές και φοιτήτριες που διαμαρτύρονταν για την τραγική κατάσταση στις εστίες με αφορμή την πτώση του ασανσέρ), προσπαθούν να μπλοκάρουν πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα με την έντονη παρουσία τους γύρω από αυτό και εκκενώνουν φοιτητικές καταλήψεις-στέκια. Ταυτόχρονα στις διαδηλώσεις των φοιτητών η παρουσία τους είναι δυσανάλογη και πολλές φορές προκλητική. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε και το χρονικό διάστημα από τότε που οι μπάτσοι ήταν εγκατεστημένοι εντός του campus δήθεν για την ανέγερση της βιβλιοθήκης στο βιολογικό και που ταυτόχρονα προσπαθούσαν να εγκαταστήσουν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Ένα δίαστημα που επίσης το φοιτητικό κίνημα έδωσε μαχητικούς αγώνες πραγματοποιώντας καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις (πολλές φορές μάλιστα με συγκρουσιακό χαρακτήρα).

Συμπεραίνουμε οπότε, ότι ο μεγαλύτερος στόχος του κράτους είναι να φιμωθεί οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης και να κατασταλλεί οποιαδήποτε πράξη αντίστασης. Πόσο δε μάλλον όσον αφορά τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ανέκαθεν αποτελούσαν ένα πολύ ενεργό κοινωνικό κομμάτι στα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα. Ως Οριζόντια Κίνηση στηρίζουμε τους αγώνες των αγωνιζόμενων φοιτητών/ριων που απαιτούν καλύτερες συνθήκες σπουδών, που διεκδικούν ένα πανεπιστήμιο που βάζει τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης πάνω από τα κέρδη των εταιριών, ένα πανεπιστήμιο που δεν παράγει ερευνητικό έργο για τον στρατό, ένα πανεπιστήμιο που θα είναι προσβάσιμο από τον καθένα και την καθεμία και θα αποτελεί πραγματικό πεδίο ζύμωσης ολόκληρης της κοινωνίας.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ/ΕΙΣΩΝ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 09:00

Οριζόντια Κίνηση – για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Κειμενα

Στήριξη καλεσμάτων στην πανελλαδική πορεία υπεράσπιδης κατηλειμμένων χώρων αγώνα και της κατάληψης Libertatia & κάλεσμα στα δικαστήρια

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΓΩΝΑ

Η κατάληψη Libertatia αποτελεί έναν κατειλημμένο πολιτικό χώρο εδώ και 16 χρόνια με έντονη δραστηριότητα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μετά τον εμπρησμό της το 2018 από φασίστες, οι σύντροφοι/ισσες ξεκίνησαν έναν ακόμα αγώνα για την ανοικοδόμησή της. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, αλλά και λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι υπεύθυνοι για τον εμπρησμό του κτιρίου δεν συνελήφθησαν ποτέ, το κράτος επιλέγει να χτυπήσει αυτόν τον αγώνα αλλά και συνολικά την κατάληψη Libertatia, μέσα σε ένα ευρύτερο κατασταλτικό κύμα εναντίον των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Έχει εισβάλλει λοιπόν 4 φορές στην κατάληψη συλλαμβάνοντας τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονταν εντός του κτιρίου, με αφορμή την κατηγορία της επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο, φορτώνοντας τους δικαστήρια, ευελπιστώντας ότι αυτή η τακτική θα βάλει φρένο στην πολιτική τους δράση. Οι σύντροφοι/ισσες όχι απλά δεν πτοήθηκαν αλλά αντίθετα δεν το έβαλαν ούτε στιγμή κάτω και η Libertatia αποτελεί μια κατάληψη με συνεχή παρέμβαση, που διοργανώνει συχνά πολιτικές (αλλά και καλλιτεχνικές) εκδηλώσεις με εξωστρεφή απεύθυνση, κάτι που την βάζει ακόμη περισσότερο στο στόχαστρο της καταστολής.

Είναι αρκετά ξεκάθαρο πως το Κράτος έχει αλλεργία στην οποιαδήποτε εστία ελευθερίας, αγώνα και αντίστασης. Οποιοδήποτε κτίριο, οποισδήποτε χώρος γενικότερα αποτελεί σημείο συνάντησης των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων προκειμένου να καταστρώσουν σχέδια αντίστασης και αντεπίθεσης ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο, αποτελεί θανάσιμο εχθρό του συστήματος. Πόσο μάλλον οταν αυτό συμβαίνει με όρους απτής αμφισβήτησης της αστικής νομιμότητας, όπως ισχύει για τις καταλήψεις. Για αυτό άλλωστε και τα τελευταία χρόνια έχουμε την ολοένα και πιο οξυμένη επίθεση σε αυτές τις δομές αγώνα, την εκκένωση αρκετών κατειλημμένων κτιρίων – αλλά και την μαχητική επαναδιεκδίκηση και επανακατάληψη κάποιων εξ αυτών από το κίνημα και ευρύτερα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας (π. χ Ρόζα Νέρα στα Χανιά, Ευαγγελισμός στο Ηράκλειο κλπ).

Ως Οριζόντια Κίνηση θεωρούμε πως οι καταλήψεις και οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός μεγάλου ψηφιδωτού, το οποίο θα συνθέσει το κίνημα αντίστασης κι αγώνα των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων κοινωνικών στρωμάτων. Μαζί με άλλες δομές αγώνα, όπως μαχητικά ταξικά σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς κ.α., μπορούν να δομήσουν αυτό το ευρύ ταξικό και κοινωνικό μέτωπο που, όταν μαζικοποιηθεί, θα αμφισβητήσει υλικά και πολιτικά τον κόσμο του Κράτους και του Κεφαλαίου και θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση μαζί του, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης.

Στηρίζουμε και υπερασπιζόμαστε τις Καταλήψεις και τους Ελεύθερους Κοινωνικούς Χώρους.

Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Libertatia

Παύση των διώξεων στους/στις συλληφθέντες/είσες συντρόφους/ισσες

ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTARIA ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΓΩΝΑ | ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΝΟΕΜΒΡΗ 12:00 | ΠΑΡΚΟ ΕΡΤ3

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ/ΙΣΣΩΝ