Ας επαναλάβουμε τα δεδομένα: Η γενοκτονία που διαπράττει το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ προς τον Παλαιστινιακό λαό δεν ξεκίνησε πριν ενάμιση χρόνο. Η Νάκμπα του 1948, ο βίαιος εκτοπισμός εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων από τις εστίες του, ήταν η αρχή μιας ιστορίας βίας, θανάτου και καταπίεσης, η οποία ωστόσο έχει αντιμετωπίσει την αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού. Μια αντίσταση που έλαβε διαχρονικά πολλές και διαφορετικές μορφές και περιεχόμενα.

Ωστόσο, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η κατάσταση έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Μετά την ολοκληρωτική ισοπέδωση της Γάζας απο το Ισραηλινό Κράτος, με την ανοχή και την συνέργεια της Δύσης -και φυσικά του Ελληνικού Κράτους- που όμως δεν έκαμψε την αντίσταση των Παλαιστινίων, το επόμενο στάδιο των εξελίξεων είναι η ανακοίνωση των σχεδίων του φασίστα Νετανιάχου για πλήρη εκτοπισμό τους από την περιοχή προς γειτονικά κράτη. Λίγους μήνες νωρίτερα, πριν ακόμη την εκλογή του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είχε μιλήσει ανοιχτά για την μετατροπή της Γάζας σε “πολυτελές τουριστικό θέρετρο”, προφανώς χωρίς να υπολογίζει την θέληση των κατοίκων της.

Το ελεύθερο που έχει δοθεί στο Ισραήλ από την Δύση να πράττει οτιδήποτε θεωρεί πως εξυπηρετεί τον σκοπό της πλήρους εξόντωσης των Παλαιστινίων -και μάλιστα εναντίον του/οποιασδήποτε αντιστέκεται στην γενοκτονία- έγινε πιο ξεκάθαρο από ποτέ, αρχικά με τον βομβαρδισμό πλοίου που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα λίγους μήνες πριν ανοιχτά της Μάλτας και στην συνέχεια με την έφοδο και κατάληψη του σκάφους Madleen και την απαγωγή των μελών του πληρώματος, όλα τα παραπάνω μάλιστα σε διεθνή ύδατα. Παράλληλα έχει επιβάλει την απαγόρευση παροχής κάθε είδους τέτοιας βοήθειας προς τους/τις λιμοκτονούντες/ούσσες Παλαιστινίους/ες.

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, όπου το Ισραήλ εξαπέλυσε νέα απρόκλητη επίθεση σε δήθεν “πυρηνικούς στόχους” στο Ιράν προκαλώντας πολλούς θανάτους, χωρίς την παραμικρή αντίδραση από την λεγόμενη “Διεθνή Κοινότητα”, μας δείχνουν εντελώς ξεκάθαρα πως η στήριξη της Δύσης στο Κράτος-Δολοφόνο και τα σχέδια του στην περιοχή είναι αδιαπραγμάτευτη, καθώς τα σχέδια αυτά ταυτίζονται με την ίδια την ατζέντα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την Μέση Ανατολή.

Όλα τα παραπάνω όμως έχουν ξεσηκώσει ισχυρές αντιδράσεις από τα κινήματα των από-τα-κάτω σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Από τις διαδηλώσεις στις ΗΠΑ ενάντια στην γενοκτονία, στο μπλοκάρισμα των πλοίων που μεταφέρουν στρατιωτικό υλικό για τους σιωνιστές απο τους λιμενεργάτες σε Ιταλία, Γαλλία κλπ, μέχρι και στο μεγάλο καραβάνι αλληλεγγύης “March to Gaza” που έχει ξεκινήσει αυτές τις ημέρες για να προσεγγίσει την Γάζα από ξηράς, μέσω Αιγύπτου. Και στην χώρα μας, το κίνημα αλληλεγγύης είναι μαζικό και καταδεικνύει σε καθημερινή βάση την συνενοχή του Ελληνικού Κράτους στην γενοκτονία, με δράσεις αλληλεγγύης πάντως τύπου.

Οι αναρχικοί, οι διεθνιστές και το ταξικό επαναστατικό κίνημα, πρέπει να έχουν ως κύριο σκοπό τους το σταμάτημα της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη και το σαμποτάρισμα κάθε ιμπεριαλιστικού πολέμου. Όχι απλά με μια φιλελεύθερη, πασιφιστική λογική που θα διατηρεί ακέραιες τις προϋπάρχουσες εκμεταλλευτικές σχέσεις ή θα επιφέρει την αναδιανομή τους, αλλά με σκοπό την μετατροπή του πολέμου σε κοινωνική επανάσταση. Μέσω της συναδέλφωσης των λαών, οι καταπιεσμένοι/ες και οι εκμεταλλευόμενοι/ες να στρέψουν τα όπλα τους προς τους ταξικούς τους εχθρούς στο εσωτερικό των χωρών τους.

Στην ιδιαίτερη περίπτωση της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, άμεσος στόχος πρέπει είναι το σαμποτάρισμα της πολεμικής μηχανής του Ισραηλινού κράτους, το τσάκισμα του σιωνισμού, η λήξη της κατοχής στην Γάζα, αλλά και την Δυτικη Όχθη και η καλλιέργεια της διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς της περιοχής απέναντι στους καταπιεστές τους, με ορίζοντα την επαναστατική προοπτική.

Για να συμβούν όλα τα παραπάνω θα πρέπει το επαναστατικό, διεθνιστικό κίνημα να στραφεί ενάντια στους ντόπιους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις των κρατών, στο εσωτερικό της κάθε μιας χώρας. Ενάντια στα κράτη και τους καπιταλιστές που διεξάγουν ή στηρίζουν τους πολέμους και κερδίζουν από αυτούς σε οικονομικά και πολιτικά οφέλη.

Στο εσωτερικό του Ελληνικού Κράτους, θα πρέπει να δομήσουμε ένα πλατύ αντιπολεμικό μέτωπο με κύριο στόχο το σαμποτάρισμα της συμμετοχής της Ελλάδας στον κάθε πόλεμο και την γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Μια συμμετοχή που μέχρι στιγμής πραγματοποιείται με την αποστολή όπλων, την χρήση των βάσεων του ΝΑΤΟ ή την άμεση εμπλοκή με στρατιωτικές δυνάμεις (πχ με φρεγάτες που στηρίζουν τις Ισραηλινές δυνάμεις). Να μην σταματήσουμε να μιλάμε για την Παλαιστίνη και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε λαό που δέχεται την καταπίεση και την εκμετάλλευση, μέσω των πολεμικών διακρατικών συγκρούσεων.