Το μεσημέρι της 28ης Αυγούστου αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν την Κατάληψη Libertatia. Αφορμή για αυτή την κινητοποίηση ήταν οι εργασίες ανοικοδόμησης στο κτίριο, που σε πείσμα του Kράτους συνεχίζονται, 6 χρόνια μετά τον εμπρησμό του από φασίστες. Μετά από περίπου μια ώρα και αφού στο σημείο είχε συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός αλληλέγγυων, η αστυνομία μπούκαρε τελικά στην Libertatia συλλαμβάνοντας 11 άτομα, ενώ ακόμη 2 προσήχθησαν εξωτερικά του κτιρίου. Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στους/στις 11 συντρόφους/ισσες ήταν αυτές της παράνομης επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο, καθώς και της απείθειας, αφού οι συλληφθέντες/ίσσες αρνήθηκαν την δακτυλοσκόπηση. Τα άλλα δύο προσαχθέντα άτομα αφέθηκαν μετά από λίγη ώρα χωρίς κάποια κατηγορία.

Αυτή φυσικά δεν ήταν η πρώτη επιχείρηση του Κράτους εναντίον της Libertatia. Εχουν προηγηθεί αρκετές ακόμη, για τις οποίες σύντροφοι και συντρόφισσες κουβαλάνε δικαστήρια με παρόμοιες κατηγορίες. Άλλωστε η Libertatia, πάρα το μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε το 2018, δεν το έβαλε ποτέ κάτω και αποτελεί μια κατάληψη με συνεχή παρέμβαση, που διοργανώνει συχνά πολιτικές (αλλά και καλλιτεχνικές) εκδηλώσεις με εξωστρεφή απεύθυνση, κάτι που την βάζει ακόμη περισσότερο στο στόχαστρο της καταστολής. Αυτό που κάνει την συγκεκριμένη επίθεση του Κράτους στην Libertatia να ξεχωρίζει ωστόσο, είναι το γεγονός πως από την ημέρα της επιχείρησης και μετά, οι είσοδοι της έχουν σφραγιστεί και το κτίριο φυλάσσεται από συνεχή αστυνομική παρουσία.

Δεν μπορεί να κριθεί εύκολα το αν η κίνηση αυτή έγινε στα πλαίσια του εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης και της επίδειξης δύναμης – καθώς πραγματοποιήθηκε τις ημέρες πριν την έναρξη της ΔΕΘ. Αυτό που είναι ωστόσο ξεκάθαρο είναι πως το Κράτος έχει αλλεργία στην οποιαδήποτε εστία ελευθερίας, αγώνα και αντίστασης. Οποιοδήποτε κτίριο, οποισδήποτε χώρος γενικότερα αποτελεί σημείο συνάντησης των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων προκειμένου να καταστρώσουν σχέδια αντίστασης και αντεπίθεσης ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο, αποτελεί θανάσιμο εχθρό του συστήματος. Πόσο μάλλον οταν αυτό συμβαίνει με όρους απτής αμφισβήτησης της αστικής νομιμότητας, όπως ισχύει για τις καταλήψεις. Για αυτό άλλωστε και τα τελευταία χρόνια έχουμε την ολοένα και πιο οξυμέμενη επίθεση σε αυτές τις δομές αγώνα, την εκκένωση αρκετών κατειλημμένων κτιρίων – αλλά και την μαχητική επαναδιεκδίκηση και επανακατάληψη κάποιων εξ αυτών από το κίνημα και ευρύτερα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας (π. χ Ρόζα Νέρα στα Χανιά, Ευαγγελισμός στο Ηράκλειο κλπ).

Ως Οριζόντια Κίνηση θεωρούμε πως οι καταλήψεις και οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός μεγάλου ψηφιδωτού, το οποίο θα συνθέσει το κίνημα αντίστασης κι αγώνα των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων κοινωνικών στρωμάτων. Μαζί με άλλες δομές αγώνα, όπως μαχητικά ταξικά σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς κ.α., μπορούν να δομήσουν αυτό το ευρύ ταξικό και κοινωνικό μέτωπο που, όταν μαζικοποιηθεί, θα αμφισβητήσει υλικά και πολιτικά τον κόσμο του Κράτους και του Κεφαλαίου και θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση μαζί του, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης.

Για αυτό τον λόγο στηρίζουμε και υπερασπιζόμαστε τις Καταλήψεις και τους Ελεύθερους Κοινωνικούς Χώρους.

Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Libertatia

Παύση των διώξεων στους/στις συλληφθέντες/είσες συντρόφους/ισσες

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό