Κάτω τα χέρια από τους/τις αγωνιζόμενους/ες φοιτητές και φοιτήτριες!

Την Δευτέρα 7/10 ασανσέρ πέφτει στο κενό στο κτίριο των Γ’ φοιτητικών εστιών Θεσσαλονίκης. Από τύχη και μόνο δεν υπάρχει κάποιο άτομο στο εσωτερικό του, καθώς παρά την άθλια κατάσταση τους και τα χρόνια παράπονα των φοιτητ(ρι)ών προς τις υπεύθυνες αρχές, τα ασανσέρ όχι μόνο δεν επισκευάζονται, αλλά βρίσκονται κανονικά σε λειτουργία. Ανάλογη είναι και η εικόνα των υπολοίπων εστιών, που ρημάζουν παρατημένες στην μοίρα τους.

Η διαμαρτυρία των φοιτητ(ρι)ών στις υπεύθυνες αρχές την επόμενη ημέρα πέφτει κι αυτή στο κενό, όπως ακριβώς το ασανσέρ. Έτσι, μετά από γενική συνέλευση του Συλλόγου των Οικότροφων Φοιτητ(ρι)ών των Εστιών Θεσσαλονίκης αποφασίζεται παρέμβαση διαμαρτυρίας στον Πρύτανη του ΑΠΘ για σήμερα, Πέμπτη. Η παρέμβαση αυτή αντιμετωπίζεται με χλευασμό από τον Πρύτανη, που αρνείται να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη για τις άθλιες συνθήκες στις φοιτητικές εστίες και να δεσμευτεί για την επισκευή των ασανσέρ, που ήταν ουσιαστικά το αίτημα των φοιτητ(ρι)ών.

Σύντομα ακολουθεί εισβολή της αστυνομίας στην Παλιά Φιλοσοφική όπου και βρίσκονταν οι φοιτητ(ρι)ες με τον Πρύτανη. Η αστυνομία τους επιτίθεται βίαια και συλλαμβάνει 5 εξ αυτών – ανάμεσα τους και ένα μέλος της ομάδας μας. Στους/στις συλληφθέντες/είσες αποδίδονται κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα για παράνομη κατακράτηση, παράνομη βία, διατάραξη κοινής ειρήνης και απείθεια. Με λίγα λόγια, οι φοιτητ(ρι)ες που αποπειράθηκαν να διαμαρτυρηθούν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης τους και το γεγονός ότι από τύχη και μόνο δεν υπήρξε κάποιο θύμα στις εστίες, όχι απλά κατέληξαν να τρώνε ξύλο από την αστυνομία, αλλά κατηγορούνται οι ίδιοι/ες για βίαιες ενέργειες!

Εμείς ξέρουμε ότι πραγματική βία είναι η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση, η ιδιωτικοποίηση των πάντων, η κατάρρευση κάθε δημόσιας δομής πρόνοιας, η φτώχεια, η ανεργία. Αυτή την βία βιώνουν καθημερινά – και αναμένεται να βιώσουν ακόμη περισσότερο στο μέλλον ως εργαζόμενοι/ες- οι εστιακοί/ες φοιτητ(ρι)ες που, προκειμένου να καταφέρουν σπουδάσουν, αναγκάζονται να ζουν σε πραγματικά απαράδεκτες, ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες, στον βωμό της υποτίμησης της δημόσιας εκπαίδευσης και των υποδομών. Και όταν αποφασίζουν να κάνουν κάτι για αυτό, δέχονται και την φυσική βία, αυτή των τραμπούκων του κράτους και του κεφαλαίου, των μπάτσων.

Από την μεριά μας στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα δίπλα στους/στις οικότροφους/ες φοιτητ(ρι)ες των εστιών, ως ένα από τα πιο έντονα βαλλόμενα κομμάτια της τάξης μας. Τα αιτήματά τους είναι αιτήματα της τάξης μας και ο αγώνας τους, δικός μας αγώνας.

Στεκόμαστε δίπλα στους/στις συλληφθέντες/είσες και απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης απέναντι τους.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης αύριο, Παρασκευή 11/10, στις 10πμ στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Αλληλεγγύη στην μαχόμενη εργατική τάξη!

Την εποχή που Κράτος και Κεφάλαιο πραγματοποιούν την πιο σκληρή επίθεση στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, την εποχή της ακραίας φτωχοποίησης όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, την εποχή των απολύσεων, των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων, των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και της ακραίας ανόδου του κόστους στέγασης, την εποχή της ακρίβειας και της ανέχειας, ο αγώνας μεγάλων κομματιών της οργανωμένης εργατικής τάξης μας δείχνει τον δρόμο και μας γεμίζει με ελπίδα!

Δύο από τους κλάδους που έχουν πρωταγωνιστήσει το τελευταίο διάστημα με τον ανυποχώρητο αγώνα για τα δικαιώματά τους είναι αυτοί των διανομέων/delivery (ιδίως στην efood και την wolt) και των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα (ιδίως σε πολυεθνικές εταίρες κολοσσούς όπως η Teleperformance).

Στον κλάδο των διανομέων, οι εργαζόμενοι/ες συνεχίζουν τις διεκδικήσεις τους για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις για όλους και όλες, την κατάργηση των “στόλων”, την θέσπιση ίσων δικαιωμάτων για τους/τις συναδέλφους/ισσες τους που εργάζονται ως “freelancers” στην αμοιβή, την ασφάλιση, και στα Μέσα Ατομικής Προστασίας, καθώς και την παροχή επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας σε κάθε εργαζόμενο/η. Για όλα τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι/ες σε efood και Wolt καλούν σε πανελλαδική απεργία, την Παρασκευή 11/10.

Στον κλάδο των εργαζομένων στα call centers, από τη αρχή της φετινής χρονιάς είχαμε μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων που έβγαλαν χιλιάδες κόσμου στους δρόμους, με μια σειρά από αιτήματα που αφορούν τις ανύπαρκτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τις ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στην επισφάλεια/αναλωσιμότητα που αποτελεί τον κανόνα στον κλάδο, καθώς και ενάντια στo ειδικό αντιμεταναστευτικό καθεστώς εργασίας χιλιάδων εργαζομένων προερχόμενων από χώρες εκτός Ε. Ε., οι οποίοι/ες κινδυνεύουν με τον μπαμπούλα της απέλασης εάν απολυθούν, κάτι που τους/τις καθιστά ομήρους των εταιρειών. Ο αγώνας αυτός οδήγησε μάλιστα στην δημιουργία δύο επιχειρησιακών σωματείων σε εταιρίες που απασχολούν την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, στην Webhelp και την Teleperformance.

Η τελευταία συγκεκριμένα δεν έχει σταματήσει τις αντεργατικές της πρακτικές ούτε λεπτό, αφού απολύει τους εργαζόμενους ανά δεκάδες ή τους μεταθέτει απλά αυθαίρετα σε άλλα project. Στην Θεσσαλονίκη η απόλυση του εργαζόμενου Σ. Σ. πάρθηκε πίσω μετά την κινητοποίηση των δυνάμεων του πανελλαδικού επιχειρησιακού σωματείου ΣΕΤΕΠ και της αλληλεγγύης των συναδέλφων/ισσών του της βάσης, ωστόσο η νέα του σύμβαση επιφέρει χαμένα μεροκάματα και δυσμενή μετάθεση των όρων εργασίας του.

Για αυτό τον λόγο καλείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της Teleperformance (26ης Οκτωβρίου, Σφαγεία) την Πέμπτη 10/10, στις 5μμ.

Απο την μεριά μας, σαν Οριζόντια Κίνηση, σαν αναρχικοί και κυρίως σαν κομμάτι και οι ίδιοι της εργατικής τάξης, στεκόμαστε στο πλάι του μαχόμενου προλεταριάτου. Ως ελάχιστη ένδειξη της αλληλεγγύης μας αναρτήσαμε πανό που κοινοποιούν τις δύο κινητοποιήσεις σε κεντρικά σημεία της πόλης.

Κάτω τα χέρια από την τάξη μας!

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στους κλάδους των διανομέων και των τηλεφωνικών κέντρων!

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Το Σάββατο 21/9 στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα ο 38χρονος εργάτης Μοχάμεντ Καμράν δολοφονείται από τους μπάτσους. Από την πρώτη στιγμή μπάτσοι και ΜΜΕ προσπαθούν να το συγκαλύψουν λέγοντας τερατώδη ψέματα. Το συγκεκριμένο αστυνομικό τμήμα ούτως ή άλλως έχει μακρά ιστορία σε βασανισμούς, ξυλοδαρμούς, βιασμούς κλπ.

Το περιστατικό αυτό αποτελεί ακόμα μία κρατική δολοφονία μετανάστη (μετά τις δολοφονίες στα υπόλοιπα ατ, στα σύνορα και στις θάλασσες) και συνδέεται άμεσα με την άνοδο της ακροδεξιάς και με τις ρητορικές μίσους που είναι διάχυτες στην κοινωνία. Με άλλα λόγια με τον κοινωνικό εκφασισμό που δημιουργείται και συντηρείται από το κράτος και το κεφάλαιο σε μία περίοδο φτώχιας, εξαθλίωσης και με ορατό το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου διακρατικού πολέμου.

Αυτές οι ρητορικές αποτελούν δηλαδή, ακόμα μια προσπάθεια κράτους και παρακράτους να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα που αφορούν την τάξη μας, όπως το ότι δουλεύουμε για ψίχουλα, το ότι μας διώχνουν από τα σπίτια μας για μερικά χιλιάρικα ενώ τα πολιτικά κόμματα και οι μεγάλες εταιρίες έχουν χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ, το ότι το σούπερ μαρκετ και η ενέργεια είναι οι ακριβότερες σε ολόκληρη την ευρώπη.

Από την μεριά μας οφείλουμε να αντισταθούμε σε αυτή την βαρβαρότητα και να αντεπιτεθούμε. Να τσακίσουμε τον φασισμό και τις φασιστικές ρητορικές τόσο στον δρόμο όσο και στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Να αντιληφθούμε σαν τάξη ποια είναι τα συμφέροντα μας και ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να τα διεκδικήσουμε. Να χτίσουμε ουσιαστικές σχέσεις αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ μας και να συζητήσουμε μεταξύ μας για το πως θα φτάσουμε σε έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΠΟΡΕΙΑ 26.9 ΣΤΙΣ 21:00 ΚΑΜΑΡΑ

Στηρίζουμε το μπλοκ του Stop War On Migrants

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ

 ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ

Στις 18 του Σεπτέμβρη του 2013 ο φασίστας και μέλος της Χρυσής Αυγής Γ. Ρουπακιάς μαχαίρωσε θανάσιμα τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Τα γεγονότα είναι πλέον γνωστά, ακόμη κι αν τα ΜΜΕ της εποχής προσπάθησαν να συσκοτίσουν την υπόθεση, κάνοντας λόγο για διαπληκτισμό “σχετικά με το ποδόσφαιρο”. Άλλωστε, μιλάμε για την εποχή της ανόδου της επιρροής της Χρυσής Αυγής στην κεντρική πολιτική σκηνή. Περίπου έναν χρόνο πριν, οι φασίστες είχαν εκλεγεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με την ψήφο 426.025 ανθρώπων. Ανθρώπων που γνώριζαν πολύ καλά την ιδεολογία και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής, αφού τα αντιμεταναστευτικά τους πογκρόμ δεν αποτελούσαν μυστικό, αλλά κοσμούσαν πλέον όλο και πιο συχνά τους τίτλους των δελτίων ειδήσεων και των ενημερωτικών σάιτ.

Ακολούθησε μια περίοδος κατά την οποία το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα, με τον α/α χώρο στην αιχμή του δόρατος, συγκρούστηκε άγρια με τους φασίστες και αναχαίτισε την επέλαση τους στις γειτονιές με κάθε μέσο.

Παράλληλα, από το 2015 ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής, στην οποία μεγάλο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος -κυρίως της Αριστεράς- εναπόθεσε πολλές ελπίδες για μια συστημική, δικαστική αντιμετώπιση του ζητήματος, θεωρώντας ίσως πως οι φασίστες -και ο φασισμός εν γένει- μπορούν να αντιμετωπιστούν νομικά, με την αρωγή του Κράτους. Τελικά, μετά από 5 χρόνια αργοπορίας και καθυστέρησης των διαδικασιών -στα 4 εκ των οποίων κυβερνούσε η…”πρώτη φορά αριστερά” του ΣΥΡΙΖΑ”- ήρθε εν τέλει η καταδίκη της Χ.Α., στις 22 του Οκτώβρη του 2020. Μια καταδίκη που πανηγυρίστηκε σχεδόν από το σύνολο του κινήματος ως μεγάλη αντιφασιστική νίκη, με την ελπίδα πως οι φασίστες θα εξαφανίζονταν από τους δρόμους και πως οι μετανάστ(ρι)ες και οι λοιπές κοινωνικές ομάδες που γίνονταν στόχος των πογκρόμ τους θα ήταν πλέον πιο ασφαλείς. Αλίμονο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν είδαμε πολιτικές που οδήγησαν στο ντοπάρισμα του εθνικοπατριωτισμού, π.χ. την εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών, είδαμε τις επιθέσεις σε μετανάστ(ρι)ες και ΛΟΑΤΚΙ+ να συνεχίζονται, νέες φασιστικές γκρούπες να ξεπηδούν, παλαιότερες να ανασυντάσσονται. Το αντιφασιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που αυτή την φορά έφερε πιο ευρεία πολιτικά χαρακτηριστικά από τα ναζιστικά της Χ.Α.: Εθνικοκοπατριώτες, θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές που ήθελαν να απαγορέψουν τις αμβλώσεις, άνοδος της ομο-τρανσφοβίας και του συντηρητισμού ακόμη και στις πιο νεαρές ηλικίες. Επιστέγασμα αυτών των ζυμώσεων και διαδικασιών ήταν οι πρόσφατες εκλογές του 2023, όπου εισήλθαν στην Βουλή 3 κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, που αντιπροσωπεύουν ανοιχτά και διακηρυγμένα αυτήν ακριβώς την νέα πολύμορφη σύσταση του ακροδεξιού σκοταδισμού. Το σύνολο των ψηφοφόρων τους ξεπερνάει τις 650 χιλιάδες. Αν και φυσικά δεν είναι όλοι τους φασίστες, οι περισσότεροι από αυτούς σίγουρα φέρουν ρατσιστικές, εθνικιστικές και υπέρ-συντηρητικές απόψεις.

Βλέπουμε λοιπόν πως τα 426.025 χέρια που όπλισαν το χέρι του Ρουπακιά δεν εξαφανίστηκαν με την φυλάκιση της Χ.Α..Κι αυτό γιατί ο φασισμός ως φαινόμενο δεν εξαντλείται σε κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα και οργανώσεις. Ο φασισμός είναι ένα όπλο του Κρατικού-Καπιταλιστικού συστήματος που εξαπολύεται ενάντια στους/στις καταπιεσμένους/ες και τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Και είναι ακριβώς η ανάγκη αυτή του συστήματος να διασπάσει την ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης που τον οπλίζει, ώστε αυτή η ενότητα να μην απειλήσει την ύπαρξή του. Αν οι από-τα-κάτω είναι διαιρεμένοι, είναι πιο αδύναμοι απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.

Ο κοινωνικός εκφασισμός, ως το πιο ευρέως διαδεδομένο πρόσωπο του φασισμού, δεν εκφράζεται πάντα (και μόνο) με σβάστικες και κέλτικους σταυρούς. Εμφανίζεται κυρίως μέσω της καθημερινής ρατσιστικής και ακροδεξιάς ρητορικής που λέει πως “δεν χωράνε άλλοι μετανάστες εδώ, δεν έχουμε δουλειές για αυτούς και δεν μπορούμε να τους ταΐσουμε”, χωρίς να μιλάει ποτέ για τις οικονομικές αιτίες και τους πολέμους της Δύσης -με την συμμετοχή και του Ελληνικού Κράτους- στις χώρες τους, που αναγκάζουν τους ανθρώπους αυτούς να φύγουν από τα σπίτια τους και να δολοφονηθούν αρκετοί/ες από αυτούς/ες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της “Ευρώπης Φρούριο”, να καταλήξουν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ή να δουλεύουν για μια μπουκιά ψωμί, χωρίς χαρτιά. Που λέει πως οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα είναι “απειλή για τον θεσμό της οικογένειας και για τα παιδιά μας”, χωρίς να μιλάει για τις δολοφονημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα παιδιά από τους “Έλληναράδες” συζύγους και πατεράδες.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο ανόδου του νέο-συντηριτισμού, της ακροδεξιάς και του φασισμού παγκοσμίως. Ισχυρά κόμματα, ακόμη και κυβερνήσεις με τέτοια χαρακτηριστικά βλέπουμε στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία και Ρωσία, Ουγγαρία και Πολωνία), αλλά και στην πάλαι ποτέ “κοιτίδα του διαφωτισμού” Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Η νεοφασίστρια Μελόνι είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν είναι πλέον η πρώτη δύναμη σε ψήφους στην Γαλλία, το AfD στην Γερμανία κερδίζει έδαφος σε διάφορα κρατίδια κ.ο.κ.. Στις ΗΠΑ, η δολοφονική Κυβέρνηση Μπάιντεν με τους χειρισμούς της σε κάθε μέτωπο φαίνεται πως βάλθηκε να επαναφέρει στο τιμόνι της χώρας τον ακροδεξιό Τραμπ, ενώ ο αγαπημένος της πολύτιμος σύμμαχος στην Μέση ανατολή, το Ισραήλ, με τον φασίστα-σιωνιστή Νετανιάχου στην ηγεσία, διαπράττει την γενοκτονία της εποχής μας στην Γάζα.

Ως Οριζόντια Κίνηση θεωρούμε πως ο φασισμός δεν νικιέται στις δικαστικές αίθουσες με την βοήθεια κρατικών λειτουργών. Το Κράτος είναι υπηρέτης του Κεφαλαίου και δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει ως ασπίδα για τους από-τα-κάτω ενάντια στους φασίστες, παρά μόνο να παίξει το παιχνίδι των αφεντικών όταν αυτό χρειαστεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο φασισμός νικιέται στον δρόμο, μέσα από ένα πολύμορφο και δυναμικό αντιφασιστικό κίνημα. Με πρακτικές μαχητικής αντιπαράθεσης από την μία, δίπλα και μαζί με την πολυεθνική εργατική τάξη, ώστε να συντρίψουμε τις νεοναζιστικές συμμορίες που απειλούν τα ταξικά μας αδέρφια. Αλλά και από την άλλη, με συνεχή και αδιάκοπη δουλειά μυρμηγκιού στις γειτονιές, τις πλατείες, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους της δουλειάς. Εκεί που ζει και αναπαράγεται η τάξη μας. Εκεί που το δηλητήριο του φασισμού προσπαθεί να διαχυθεί σε καθημερινή βάση. Εκεί θα πρέπει να καλλιεργήσουμε εκ νέου μια ταξική και διεθνιστική συνείδηση αδελφοσύνης, σεβασμού και συμβίωσης των διαφορετικών κουλτούρων που ενυπάρχουν στο εσωτερικό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων στρωμάτων, των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας κάθε εθνικότητας και θρησκείας. Να μάθουμε και πάλι να ζούμε, να δουλεύουμε, να συνυπάρχουμε όλοι μαζί.

Γιατί, όταν η τάξη μας είναι ενωμένη, οι φασίστες δεν θα βρίσκουν πια τον χώρο και τον τρόπο να σπείρουν τις εγκληματικές και αντικοινωνικές τους ιδέες. Δεν θα έχουμε ποτέ ξανά άλλον Σεχζάτ Λουκμάν, άλλον Παύλο Φύσσα νεκρό.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ, 18/9, ΚΑΜΑΡΑ 18:00

(Σε κοινό μπλοκ με την Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης και την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός)

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό