51 Νοέμβρηδες μετά… Δεν λέγεται Χούντα, λέγεται “Δημοκρατία”
51 Νοέμβρηδες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, καλούμαστε ως αναρχικοί/ες να τιμήσουμε τους/τις νεκρούς/ες αγωνιστ(ρι)ες, συνεχίζοντας και επανανοηματοδοτώντας τον αγώνα τους.
Αλλωστε, για το αναρχικό κίνημα, ο Νοέμβρης του 1973 αποτελεί την στιγμή της (επαν)εμφάνισής του στο προσκήνιο της εγχώριας αγωνιστικής ιστορίας, αφού εκείνες τις κρίσιμες ημέρες, πανό και συνθήματα όπως τα “ΚΆΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ” και “ΚΆΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ” αναρτήθηκαν στα κάγκελα και έβαψαν τους τοίχους του Πολυτεχνείου Αθηνών, αναδεικνύοντας την συμμετοχή μιας – όχι και τόσο μικρής- μερίδας αναρχικών στους κόλπους των εξεγερμένων.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι ουσιαστικοί λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την εξέγερση είναι παραπάνω από ορατοί και υπαρκτοί και στο σήμερα. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι στις μέρες μας οι μορφές της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης είναι πιο ύπουλες και καλυμμένες κάτω από εναν δημοκρατικό μανδύα.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι ουσιαστικοί λόγοι που προαναφέρθηκαν; Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η καταπίεση σε όλους τους τομείς της ζωής μας, σίγουρα αποτελούν ορισμένους απο τους σημαντικότερους. Αυτά τα προβλήματα ειναι άμεσα συνυφασμένα με την ουσία του Κράτους και γεννούν εξεγέρσεις και επαναστάσεις ανά τα χρόνια.
Στο σήμερα όλα αυτά τα προβλήματα – και πολλά περισσότερα- είναι πιο έντονα από ποτέ. Διανύοντας ακόμα μία περίοδο κρίσης, μιας κρίσης που έχει ξεκινήσει εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια – και ακόμη δεν έχει τελειώσει φυσικά- οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που αναζητούν διεξόδους, καταδικάζουν την τάξη μας σε ακόμα πιο δυσμενείς συνθήκες. Χαμηλοί μισθοί, ακρίβεια, πανάκριβα ενοίκια, πλειστηριασμοί, διάλυση και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του συτήματος υγείας, άθλιες συνθήκες εργασίας που οδηγούν σε εκατοντάδες θανάτους εργαζομένων, πανδημίες, πόλεμοι, ανυπολόγιστες καταστροφές, τόσο στην φύση όσο και στις πόλεις, από φυσικές καταστροφές για τις οποίες δεν υπάρχει καμία πρόληψη, αφού αυτή δεν φέρνει κάποιο κέρδος (βλ. Φωτιές, πλημμύρες) και άγρια καταστολή για όσους αντιστέκονται σε αυτήν την πραγματικότητα: Μπορεί σήμερα να μην υπάρχουν πλέον ξερονήσια και να μην βλέπουμε τανξ στους δρόμους, αλλά οι φυλακές είναι γεμάτες με τους απόκληρους της ζωής – καθώς και πολιτικούς κρατούμενους, αναρχικούς και κομμουνιστές- ενώ απεργοί και διαδηλωτές αντιμετωπίζονται με ακραία βία, ακόμη και με Αύρες Νερού. Ταυτόχρονα η ακραία λογοκρισία που επιχειρείται να επιβληθεί άμεσα ή έμμεσα στα κανάλια, στον Τύπο και στο διαδίκτυο και οι πολιτικές διώξεις για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φέρουν κάτι από τον αέρα της Επταετίας.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η έξαρση του φασισμού το τελευταίο διάστημα έρχεται να αποπροσανατολίσει την κοινωνική βαση από τα πραγματικά της προβλήματα και να δημιουργήσει – ή καλύτερα να αναπαράγει- τους επίπλαστους διαχωρισμούς που έχουν δημιουργήσει το Κράτος και το Κεφάλαιο στο εσωτερικό της. Τους διαχωρισμούς με βάση το χρώμα, την εθνικότητα, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι ο φασισμός δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Φασισμός δεν είναι ούτε μονάχα η Χούντα, ούτε μονάχα η Χρυσή Αυγή. Ο φασισμός ενυπάρχει διάχυτος μέσα στην κοινωνία και χρησιμοποιείται από την αστική τάξη ως ακόμα ένα εργαλείο καταστολής των κινημάτων. Στις μέρες μας, όπου η κοινή γνώμη είναι αρκετά μετατοπισμένη πλέον προς τα δεξιά, βλέπουμε πως και το ίδιο το Κράτος χρησιμοποιεί ακροδεξιά ρητορική και αντίστοιχες πρακτικές χωρίς κανέναν δισταγμό.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οφείλουμε να αντισταθούμε με το ίδιο σθένος που έδειξαν οι φοιτητές και φοιτήτριες του Πολυτεχνείου το ’73. Με αποφασιστικότητα και χωρίς φόβο. Με οργάνωση, οραματιζόμενοι την εικόνα ενός νέου κόσμου, απαλλαγμένου από την καταπίεση και την εξαθλίωση, έχοντας στο επίκεντρο τις αρχές της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ισότητας. Να χτίσουμε αναχώματα στην επέλαση αυτού του συστήματος που προκαλεί μόνο θάνατο και καταστροφή στον βωμό του κέρδους μιας χούφτας ανθρώπων.
Καλούμε όλους και όλες στην πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπου θα σχηματίσουμε κοινό αναρχικό μπλοκ με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης και της Αναρχικής Ομάδας Πυρανθός.
Κυριακή, 17 Νοέμβρη, 17.00, Πολυτεχνείο ΑΠΘ.
Οριζόντια Κίνηση – Για Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό