Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε: Δεν είναι ατυχήματα είναι δολοφονίες

Στις 17.01.25 ένας διανομέας φαγητού στην Καβάλα θα χάσει την ζωή του έπειτα από σύγκρουση με Ι.Χ. την ώρα που εργαζόταν. Είναι ένα ακόμη από τα πολλά «ατυχήματα» που έρχεται να προστεθεί στην λίστα με τους νεκρούς της τάξης μας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι εργασιακές συνθήκες στις οποίες αναγκάζονται να δουλεύουν οι διανομείς – είτε φαγητού είτε άλλων προϊόντων- είναι άθλιες και απάνθρωπες. Τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, που πολλές φορές ξεπερνάνε κατα πολύ ακόμα και το ήδη κουραστικό 8ωρο, φτάνοντας τις 10-12 ώρες, η έλλειψη μέσων προστασίας, τα τεράστια φορτία που αναγκάζονται να κουβαλήσουν οι διανομείς φαγητού – και όχι μόνο- και ταυτόχρονα η πίεση για γρήγορες παραδώσεις αποτελούν ένα σύνολο παραγόντων που κάνει την συγκεκριμένη δουλειά ιδιαίτερα επικίνδυνη, ενώ την άμεση ευθύνη για όλα αυτά την έχουν τα αφεντικά και το κράτος που αδιαφορεί.

Ταυτόχρονα, είναι ευρέως γνωστό ότι τις περισσότερες φορές οι επιχειρήσεις δεν δίνουν καν τις νόμιμες αποδοχές στους εργαζόμενους διανομείς. Είτε αυτό αφορά την πλήρη ασφάλιση, είτε τα λεφτά για την βενζίνη/μηχανάκι, είτε τα δώρα ή ακόμα και την παρακράτηση των χρημάτων από τα πουρμπουάρ. Όλα αυτά, όπως ειπώθηκε, είναι ευρέως γνωστά σε όποιον/α δουλεύει σε αυτό τον κλάδο, και οδηγούν πολλές φορές τους διανομείς στο να έχουν ταυτόχρονα 2 ή και 3 δουλειές για να καταφέρουν να καλύψουν τα έξοδά τους. Επιπλέον πολλοί και πολλές εξωθούνται σε «εναλλακτικές» μορφές εργασίας που παρουσιάζονται από το κεφάλαιο ως πιο κερδοφόρες και συμφέρουσες για τους εργαζόμενους, όπως είναι το freelancing στον συγκεκριμένο κλάδο, όπου ο/η εργαζόμενος/η στην ουσία στερείται βασικών δικαιωμάτων του/της (ασφάλιση, άδεια, δώρα κλπ), αφού λογίζεται πλέον ως “συνεργάτης/τρια” της εταιρίας και όχι ως εργαζόμενος/η, οι αποδοχές του/της ωστόσο παραμένουν πάνω κάτω οι ίδιες. Πολλοί και πολλές πίστεψαν ότι θα έχουν καλύτερες αποδοχές, ωστόσο οι τελευταίοι αγώνες των free lancer σε wolt και efood έρχονται να αποδείξουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Από την άλλη βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στον κλάδο των διανομέων, καθώς έχουν πραγματοποιηθεί μεγαλειώδεις απεργίες και συνεχείς αγώνες τα τελευταία χρόνια για την διεκδίκηση ανθρώπινων συνθηκών εργασίας. Και είχαν επιτυχία. Ο αγώνας, για παράδειγμα, στην efood ικανοποίησε τα περισσότερα από τα αιτήματα των εργαζομένων. Ήταν ένας αγώνας με χιλιάδες απεργούς/ες οι οποίοι/ες είχαν στο πλευρό τους και μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Κατά την γνώμη μας, αυτός είναι ο τρόπος να βάλεις φρένο στον τσαμπουκά των αφεντικών: Μέσα από μαζικούς συλλογικούς αγώνες, διεκδικόντας το να ζούμε με αξιοπρέπεια και να μην πεθαίνουμε στην δουλειά.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό